..آه ای آزادی...

ای والا کلام..

..آه ای آزادی...

ای والا کلام..

آزادی از دست رفته..

 

آزاد و بی قرار
چون باد در علفزار
همقصه با نسیم
همنغمه با بهار...

چون رقص آذرخش
برقله های کوه
پرجوش وپرخروش
زیبا و باشکوه...

...
آرام اگرشدی
کم کم رام هم می شوی
مهمیز بر دهان و افسار برگردن
زین بر پشت و شلاق بر پهلو...

جفتک پرانی های بیخود
سودی برای هیچکس در پی ندارد
آزادی از دست رفته
تاوان نادانستگی هاست.

22/2/91 ع.ر.شریف 

به همین منوال..


به خیالشان به همین منوال

ایشانند سرخوش از اقبال

و من هم همیشه خوبم..


ابلهان بد سگال

در زیر لایه ئی از لبخند

من دنیایی از آشوبم..


من ماندلای متانت

بن بلای شهامت

عرفات استقامت

چه گوارای فتح قلوبم..


گرچه خلقان جملگی خاموش

گرچه مستان سربسر مدهوش

هان ای ستمگران

من بر دهان تان مشت می کوبم..


من جعلی ام .. بله...

سهم من..


سهم من   

 

از ،    بهار   

 

بوی توست   

 

فر ور دین  من   

 

آن  نگاه   خوشت   

 

اردیبهشت من ای یار   

 

طره ی گیسوی توست..