حوادث عاشورای 88 نقطه عطفی در تاریخ مردم ایران خواهد بود.
و درسهای بسیاری برای اندیشمندان خواهد داشت.. ای کاش آنها را
دریابیم. 
نخست اینکه باید بپذیریم مردمی دغلکار و نیرنگبازیم و سعی نکنیم
خود را فریب دهیم.. کشتن فرد بی گناهی که نسبتی با فرد شاخص
جنبش سبز دارد از سوی هرجناح وگروهی باشد عملی غیرانسانی
است.. و نشان از این دارد که جنبش و مردم درقیچی دو گروه با
اندیشه های استالینیستی قرار دارد که برایشان انسانیت وارزشهای
اخلاقی پشیزی نمی ارزد.. و تز ایدئولوژیک هدف وسیله را توجیه
می کند.. هنوز حرف اول وآخر را می زند.
کشتن علی موسوی چه ازطرف حاکمیت باهدف آزار وانتقام کشیدن
ازموسوی وچه ازسوی مخالفان حکومت با هدف داغ کردن وملتزم
کردن موسوی به ادامه راه باشد.. عملی ددمنشانه وغیرانسانیست..
میرحسین موسوی ازپاکدست ترین مردان جنبش 57 بعد سالها تفکر
وسکوت با صداقت تمام و به زعم خود برای نجات مردم وکشورش
از ورطه ای که آن را نابودکننده می دانست پا به میدان گذاشت..
سزا نبود که با او چنین برخورد وحشیانه ای صورت گیرد واین 
هشیارباش دیگری برای موسوی وجنبش سبز و مردم ایران است
که بدانند چه دشمنان واقعا" بی رحم وخطرناک و احیانا" دوستان
ابله ونادانی دارند. که به جز اهداف
داف خود پایبند هیچ ارزش اخلاقی
و انسانی نیستند.
آری انسان را رعایت نمی کنیم.. محبت را نمی شناسیم..
دوست داشتن نمی دانیم..
میر حسین .. با قلب شکسته و داغدارت .. با دل پاک و لبریز
از صفا و صداقتت .. برای آگاهی و آزادی این ملت بی چاره
دربند جهالت دعا کن..
به خانواده داغدارموسوی بگو 
ملت روزی ارزش صداقت و
پایمردی و مردانگی تو را خواهد فهمید
و تشنگان قدرت در عطش خود آتش خواهند گرفت و
خاکسترشان را باد با خود خواهد برد و آنچه می ماند
صدای عدالت طلبی تو وآزادی خواهی جنبش سبزاست..
